Józef Wiłkomirski (ur. 15 maja 1926 w Kaliszu) – polski dyrygent, wiolonczelista i kompozytor, autor baletów, utworów kameralnych i orkiestrowych. Laureat wielu nagród i odznaczeń państwowych.
Syn Alfreda Wiłkomirskiego, brat Wandy oraz przyrodni brat Marii, Kazimierza i Michała. Podczas wojny walczył jako żołnierz podziemnej Armii Krajowej i był uczestnikiem Powstania Warszawskiego. Po wojnie studiował dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi i w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. W latach 1950–1951 pełnił funkcję dyrygenta Państwowej Filharmonii w Krakowie, w latach 1954–1957 – dyrygenta Państwowej Filharmonii w Poznaniu. W latach 1957–1971 zajmował stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego Filharmonii w Szczecinie. W 1978 założył Filharmonię w Wałbrzychu i do 2005 był jej dyrektorem naczelnym i artystycznym.
Jest działaczem społecznym, pełnił rozmaite funkcje, m.in. przewodniczącego stowarzyszeń kulturalnych w Wałbrzychu. Był także przez szereg kadencji radnym miejskim Wałbrzycha i województwa wałbrzyskiego. W 2015 odebrał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Kalisza.
Zapraszamy do obejrzenia wywiadu-relacji świadka uczestnika Powstania Warszawskiego 44 – Pana Józefa Wiłkomirskiego.
Źródło: Wikipedia, GdeszCom